مددکاری اجتماعی حرفه ای است، برای کسانی که یک تمایل قوی برای کمک به بهبود زندگی مردم دارند. مددکاران اجتماعی در کمک به مردم برای کنار آمدن و حل مسائل زندگی روزمره اشان ، مانند مشکلات خانوادگی، شخصی و روابط رفتاری شرکت می جویند. برخی از مددکاران اجتماعی ، به مددجویانی که دارای معلولیت ، بیماریهای صعب العلاج ، مشکل اجتماعی ، مانند مسکن ناکافی ، بیکاری ، یا سوء مصرف مواد دارند یاری می رسانند . مددکاران اجتماعی همچنین به خانواده هایی که اختلافات جدی خانوادگی چون بدرفتاری با همسر یا کودک دارند خدمت رسانی می کنند. علاوه بر این ، آنها ممکن است کار تحقیقی ، برای طرفداری ازبهبود خدمات انجام داده و یا خودشان را درتوسعه برنامه ریزی و سیاست درگیر نمایند. بسیاری از مددکاران اجتماعی در کار با گروه خاص و یا زمینه خاص تخصص دارند. در تمامی زمینه ها اگر مددکاران گواهینامه الزام آور مناسب داشته باشند به عنوان دارندگان مجوز بالینی مددکاران اجتماعی شناخته می شوند.
مددکاران اجتماعی کودک ، خانواده ، و مدرسه ، خدمات اجتماعی و حمایتی به منظور بهبود عملکرد اجتماعی و روانی کودکان و خانواده های آنان ارائه می دهند. مددکاران در این زمینه نیازهای مددجویان را جهت بهبود وضعیت موقعیتشان ارزیابی می کنند. این مسئله اغلب شامل هماهنگی خدمات موجود برای کمک به یک کودک یا خانواده است. آنها در پیدا کردن مراقبت روزانه ، ، ترتیب فرزند خواندگی ، و یا همکاری برای پیدا کردن خانه های پرورشگاهی برای کودکان مورد سوء استفاده قرار گرفته یا کودکان مورد غفلت و رها شده به والدین کمک می کنند. این مددکاران اجتماعی ممکن است در کار کردن با یک مشکل ،زمینه یا جمعیت خاص ، از جمله خدمات محافظتی کودک ، فرزند خواندگی ، بی خانمانی ، خشونت خانگی ، و یا مراقبت پرورشگاهی تخصص داشته باشند.
مددکاران اجتماعی در مدارس ، اغلب به عنوان رابط بین خانواده های دانش آموزان و مدرسه خدمت می کنند ، کار کردن با والدین ، سرپرستان ، معلمان و دیگرمسئولین مدرسه برای اطلاع از پتانسیل شخصی و تحصیلی دانش آموزان می باشد. آنها همچنین دانش آموزان را در برخورد با مشکلات عاطفی یا استرس کمک می کنند. بسیاری از مددکاران اجتماعی مدرسه به طور مستقیم با کودکان معلول و خانواده های آنان کار می کنند. علاوه بر این ، آنها مشکلاتی از قبیل سوء رفتار ، پرسه زنی ، بارداری نوجوان ، و مشکلات مواد مخدر و الکل را اداره می کنند و به معلمان در مورد چگونگی رفتار با دانش آموزان مشکل دارمشاوره ارائه می دهند. مددکاران اجتماعی مدارس ممکن است به تمامی کلاسها در مورد موضوعاتی مانند حل تعارض آموزش عملی بدهند.
مددکاران اجتماعی کودک ، خانواده ، و مدرسه ممکن است به عنوان مددکاران رفاه اجتماعی کودکان ، مددکاران اجتماعی خدمات خانواده ، یا مددکاران اجتماعی خدمات حفاظتی کودک معروف باشند. این مددکاران اغلب برای مرکزخدمات فرد و خانواده ، مدارس ، و یا مراکز ایالتی یا محلی کار می کنند.
مددکاران اجتماعی بهداشت عمومی و درمانی حمایت روانی به افراد ، خانواده ها ، و یا جمعیت های آسیب پذیر ارائه می دهند، به طوری که آنها بتوانند با بیماری های مزمن ، حاد ، یا مهلک ، مثل بیماری آلزایمر ، سرطان و یا کنار بیایندAIDS. آنها همچنین برای نیازهای بیماران پس از ترخیص از بیمارستان ،مراقبتهای خانوادگی ، مشاوره با بیماران ، و برنامه کمکی توصیه می کنند. آنها ممکن است خدمات خانگی ، مانند چرخه های غذایی یا مراقبت خانگی ترتیب بدهند. بهضی مددکاران با تیم های تخصصی که انواع خاصی از بیماران مانند بیماران پیوند اعضاء و یا سالمند را ارزیابی می کنند کار می کنند.
برخی مددکاران در ارائه خدمات برای شهروندان ارشد و خانواده های آنان تخصص دارند. این مددکاران اجتماعی ممکن است گروه های حمایتی برای کودکان بزرگسال پدران و مادران سالخورده تشکیل بدهند. همچنین ، آنها ممکن است خدمات ارزیابی ، هماهنگی و نظارت از قبیل مسکن ، حمل و نقل ، و مراقبت طولانی مدت ارائه دهند. این مددکاران به عنوان مددکاران اجتماعی سالمندان(gerontological) معروفند.
مددکاران اجتماعی بهداشت عمومی و درمانی ممکن است برای بیمارستان ها ، موسسات خدمات مراقبت فردی و خانوادگی ، تسهیلات مراقبت شخصی و پرستاری یا ایالتهای محلی کار کنند.
مددکاران اجتماعی معتادین و بهداشت روانی مشکلات این افراد را ارزیابی و درمان می کنند.این خدمات شامل درمان فردی و گروهی ،توسعه ، مداخله در بحران ، توانبخشی اجتماعی و آموزش مهارت هایی که برای زندگی روزمره نیاز هست می شود. آنها همچنین ممکن است برنامه کمکی برای ارائه خدمات حمایتی به منظورتسهیل بازگشت مددجو به جامعه در هنگام ترک امکانات بیمارستانی تدارک ببینند. آنها ممکن است از خدماتی که برای کمک به اعضای خانواده کسانی که از اعتیاد و یا دیگر مسائل مربوط به بهداشت روانی رنج می برند استفاده نمایند. این مددکاران ممکن است در مراکز سرپایی ، که به آن مددجویان جهت درمان و ترک مراجعه می کنند کار کنند ، و یا در برنامه های بستری ، در موسساتی که بیماران در آن بستری هستند. برخی ازمددکاران اجتماعی بهداشت روانی و سوءمصرف مواد ممکن است در برنامه های کمکی کاریابی کار کنند. در این موسسات، آنها کمک به مردم کمک می کنند تا با فشار های مربوط به کار و یا با مشکلات فردی که بر کیفیت کار تاثیر می گذارد کنار بیایند. سایر مددکاران اجتماعی در فعالیت خصوصی دارند ، جایی که آنها به طور مستقیم توسط مددجو به کاردعوت شده اند. این مددکاران اجتماعی ممکن است به عنوان مددکاران اجتماعی بالینی ، مددکاران اجتماعی شغلی ، مددکاران اجتماعی و یا مددکاران اجتماعی سوء مصرف کنندگان مواد معروف باشند. (در مورد مشاوران و روانشناسانی که خدمات مشابهی را ارائه می دهند ، در جای دیگر کتاب بحث شده است.)
انواع دیگر از مددکاران اجتماعی عبارتند از مدیران ، پژوهشگران ، برنامه ریزان و سیاستگذاران مددکاری اجتماعی ، که توسعه و پیاده سازی برنامه هایی برای پرداختن به مسائلی از قبیل سوء استفاده از کودکان ، بی خانمانی ، سوء مصرف مواد ، فقر و خشونت را انجام میدهند. این مددکاران اجتماعی تحقیق و تجزیه و تحلیل سیاست ها ، برنامه ها ، و مقررات را بر عهده دارند. آنها شناسایی مشکلات اجتماعی و نشان دادن راه های قانونگذاری و دیگررا ه حلها می باشد. فعالیت آنها ممکن است به افزایش نوشته ها و یافته ها برای حمایت از این برنامه ها منجر شود .
محیط کار. مددکاران اجتماعی معمولا بیشتر وقت خود را در دفاتر یا موسسات صرف می کنند ، اما آنها همچنین ممکن است به منظور ویزیت مددجوو ارائه دهندگان خدمات یا برای شرکت در جلسات در تکاپو باشند . بعضی ها ممکن است با مددجویان در یکی از دفاتر محلی دیدار کنند. مددکاری اجتماعی ، در حالی که رضایت بخش است، می تواند چالش برانگیز نیز باشد. داشتن کیسهای بزرگ و پیچیده در برخی از سازمان ها را به این مسئله اضافه می کنیم. مددکاران اجتماعی تمام وقت معمولا به طور استاندارد 40 – ساعت در هفته کار می کنند ، اما گاهی اوقات شب ها و تعطیلات آخر هفته برای دیدار با مشتریان ، شرکت در جلسات جامعه ای ، و برای رسیدگی به موارد اضطراری نیز کار می کنند کارهای پاره وقت ، معمولا در سازمان های غیر انتفاعی داوطلبانه انجام می گردد.
منبع-Occupational Outlook Handbook, 2010-11 Edition