طبق سنجشی که در کانال تلگرامی مددکاران اجتماعی با نمونه 220 نفری انجام گرفت، در حدود 94 نفر از شرکت کنندگان اعلام کردند که در یکی از بخشهای دولتی و یا خصوصی شاغل هستند. همچنین 63 نفر کل شرکت کنندگان بیکار بوده و هیچگونه فعالیتی در بخش دولتی و یا خصوصی ندارند.
63 نفر معادل 28درصد کل شرکت کنندگان نیز جزو افراد آماده بکار نبوده و فعلا دانشجو هستند و یا در حال گذران خدمت سربازی می باشند.از جدول و سنجش فوق با تجمیع افراد بیکار و شاغل ، با محاسبه ساده آماری براحتی می توان به این نتیجه رسید که 94 نفر از شرکت کنندگان شاعل در یکی از موسسات دولتی و یا خصوصی بوده و 63 نفر برغم داشتن شرایط کاری، فاقد شغل می باشند.به عبارت دیگر، با حذف دانشجویان و مشمولین خدمت سربازی ،در حدود 60 درصد افراد آماده بکار، شاغل و 40درصد انها بیکار محسوب می شود.همچنین بیشتر شاغلین حوزه مددکاری اجتماعی در بخش دولتی فعالیت دارند.
با توجه به اینکه شرکت کنندگان به صورت تصادفی از صنفهای مختلف شغلی، سنی و محل جغرافیایی در این سنجش شرکت نموده اند می توان با احتیاط نتیجه این سنجش را با نمونه آماری 220 نفر به جامعه مددکاران اجتماعی کشور تعمیم داد.
با فرض بیکاری 40درصدی مددکاران اجتماعی در جامعه ایران و نظر به تنوع آسیب های اجتماعی و کم رنگ بودن حضور مددکاران اجتماعی در عرصه های مختلف شغلی بخصوص سازمانهای حمایتی ، لزوم بازنگری و هر گونه اقدام در جهت جذب و استخدام این افراد بیش از پیش ضروری به نظر می رسد.
احیانا رئیس انجمن حرفی نظری سخنی ایرادی چیزی ندارن در این رابطه؟