مسایل و آسیب های اجتماعی درنده خو،اما امور اجتماعی مظلوم و غریبه

یکی ازمشکلاتی که جوامع مختلف درطول حیات خود با آن مواجه هستند مسایل و  آسیب های اجتماعی هستند که برای مقابله و کنترل آنها هم تمهیداتی  اتخاذ می شود.جامعه ما نیز از این قاعده مستثنی نیست.آن چه دراین زمینه قابل تامل است این که هر گونه برنامه ریزی در این زمینه نیازمند دغدغه مسئولین مرتبط با آنها و داشتن دانش تخصصی و فهم و درک درست و واقع بینانه است.این درحالی ست که اگر واقع بینانه نگاه شود درکشور با این مسایل با رویکرد های اجتماعی برخورد نشده است.هرچه می گذرد بر تنوع و گستردگی این مسایل افزوده می شود.به عبارت بهتر مسایل و آسیب های اجتماعی صبر نخواهند کرد و رشد زیز زمینی خود را ادامه خواهند داد.تبعیض هم قایل نمی شوند.مثل خوره در زندگی اجتماعی روی افراد از قشر ها و گرو ها و طبقات مختلف تاثیر می گذارند و رحم به کسی یا جامعه ای نمی کنند.با  سواد و بی سواد،ثروتمندو فقر،شهری و روستایی،مسئول و غیر مسئول ،پیر و جوان و کودک،زن ومرد و …رادرگیرمی کند.گرچه ممکن است از نظر تنوع و فراوانی شدت و  ضعف داشته باشد ولی هیچ کس از مردم در شرایط کنونی از آن مصون نیستند.این شرایط می طلبد درحمایت و  تقویت  سازمان های دولتی و غیر دولتی مرتبط در حوزه اجتماعی توجه بیشتری شود.اما دریغ از کمترین توجه.گاهی مواقع اشک خون می ریزم در برابر افرادی که مسولیت دارند اما کمترین فهم مسایل اجتماعی را ندارند.چندروز پیش برای شرکت در جلسه بررسی سازمان نظام مددکاری اجتماعی در مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کردم.غربت امور اجتماعی را در جلسه کمیسیون اجتماعی مجلس دیدم.به حال خودم  و اموراجتماعی گریه گردم.دراین خصوص بعدا بیشترو شفاف تر خواهم نوشت و گفت.امور اجتماعی که هرروز لایه های زیر زمینی آن عمیق تر و بیشتر می شود و بنیان مهمترین نهاد اجتماعی یعنی خانواده را سست کرده است.آنجا بود که یاداین شعر افتادم:

هرکس به طریقی دل ما می شکند       بیگانه جدا و دوست جدا می شکند

بیگانه اگرمی شکند حرفی نیست         از دوست بپرسید که چرا می شکند

       تحلیل جایگاه اجتماعی در کشور همیشه به کسانی بر می گردد که در این زمینه باید حامی باشند اما دریغ از کمترین حمایت.در کشور درحوزه های مختلف سازمان های نظام تشکیل شده است ازجمله درحوزه بهداشت و درمان شاهد فعالیت سه سازمان نظام:پزشکی،پرستاری،دامپزشکی هستیم.در حوزه فنی سازمان نظام مهندسی را داریم .سازمان نظام کشاورزی رادر حوزه منابع طبیعی فعال می بینیم.اتاق بازرگانی،اتاق تعاون ،اتاق صنایع و معادن(صنعت و معدن)برای خود جایگاه مهمی دارند.سازمان نضام روانشناسی و مشاوره هم برای خود تشکیلاتی دارد.اما در حوزه اجتماعی حتی یک سازمان نظام نداریم.در این شرایط آن وقت سر سازمان نظام مددکاری اجتماعی توسط کمیسیون اجتماعی مجلس( با این استدلال که طرح ناظر بر تاسیس فعالیت سازمان های مردم نهاد (غیر دولتی) در حال بررسی است طرحی که فروردین 90 از دستور کار مجلس خارج شده است) طرحی که بریده می شود.تا مبادا امور اجتماعی درکشور مورد توجه قرار گیرد.البته منظورم این نیست که با تشکیل سازمان نظام مددکاری اجتماعی همه مشکللات اجتماعی کشور حل می شود چون عمق این مشکلات آنقدر زیاد است ک ده ها سازمان نظام هم نمی توانند آن را کنترل کنند چه رسد به حل و کاهش آنها.در آینده بحث را بیشتر باز خواهم کرد.(انشاءا…).

سید حسن موسوی چلک