بانکها تنها ارگانهای دارای مددکاران تخصصی هستند و بانک ملی تنها ارگان کشورمان است که 100% مددکاران شاغل حداقل لیسانس مددکاری دارند.و وظیفه آنها که در ادارات رفاهی بانکها حاضرند رسیدگی به مشکلات کارمندان و برنامه ریزی رفاهی برای آنهاست.مددکاری این امکان را به افراد می دهد که تواناییهای حود را کشف کرده و خودشان در مشکلاتشان قدم بردارند. مددکاری با کمک مالی و اعانه متفاوت است ، کمک مالی وسیله ای در دست مددکار است.کار مددکار سطح پذیر نیست او برای حل مشکلات راههای مختلفی را معرفی می کند. مددکار در بانک سعی ندارد که گداپروری کند چون بانک یک ارگان ارزنده و وزین است که نسبت به سازمانهای دیگر مرفه تر می باشد و بیشتر مراجعه کنندگان در یک مقطع زمانی دچار مشکل می شوند این همیاری در حدی است که وی از تواناییهای خودش استفاده نماید.مددکاران دربانک همچون بیشتر سازمانهای رفاهی چون سازمان هواپیمایی ، پتروشیمی ، شرکت نفت ، شرکت گاز و … در حقیقت واسطه بین کارمندان و مدیران ارشد هستند و تنها از این طریق است که مشکلات گوناگون کارکنان بعد از آنالیز به گوش روسا می رسد. تعداد پرونده مراجعه کنندگان برای بار اول در حدود 18 هزار و 977 پرونده بوده است. بیشتر مددجویان نیاز مقطعی دارند ولی کمکها به صورت مدون و یکنواخت انجام می گیرد. یک مثل در مددکاری وجود دارد که می گوید “مددجو بی وفا نیست” . مددکار جزئی از صحنه هایی است که باید فراموش شود. اگر مددجو مددکار را فراموش کرد ، بدان معناست که خاطرات تلخ گذشته را فراموش کرده و نشان از کار خوب مددکار است.
ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی از تعهدات هر سازمانی باید باشد. سازمان بانک نیز به عنوان یکی از سازمانهای پویا و فعال که عامل کلیدی در ارتباط با اقتصاد جامعه می باشد ، با به عهده گرفتن وظایف و مسئولیت های سنگین که قانون بر دوش آن گذاشته ، به سبب شمول کشوری دامنه فعالیت آن و اهمیت حیطه کارکردش ، بیش از هر سازمان و نهاد دیگری نیازمند افرادی است که از سلامت اجتماعی ، جسمی و روحی برخوردار باشند و از کیفیت زندگی مناسبی برخوردار باشند ، و در همین راستا با رشد و گسترش توجه به امور رفاه ، معیشت و مسائل کیفی کارکنان درسازمانها و مراکز دولتی کشور ، در بانک ملی نیز توجه ورسیدگی به امور نیروی انسانی وبررسی راهکارهای ارتقاء وبهبود کیفیت زندگی کارکنان به منظورایجاد محیطی بانشاط و پویا و دستیابی به حداکثر کارایی و ارتقای بهره وری آنها با استفاده از منابع و امکانات سازمانی مورد توجه مدیران و کارشناسان قرار گرفته است چرا که استفاده مطلوب از منابع انسانی متکی به اقداماتی است که برای حفظ و صیانت جسم و روح کارکنان سازمان بعمل می آید چه در غیر آن صورت بیم آن می‌رود که کارکنان آن از انجام وظایف و مأموریت های حساس خود ، آنگونه که انتظار می رود باز مانند. چرا که ارتقاء میزان کیفیت زندگی این کارکنان رابطه مستقیمی با افزایش بهره وری و کارایی کارکنان و نتیجتا بهره وری سازمان بانک می تواند داشته باشد ، لذا اجرای طرحهای تحقیقاتی در این زمینه بیش از پیش ضروری به نظر می رسد و بدیهی است نتایج این گونه پژوهشها می تواند به نحو مطلوب مدیران سازمان بانک را در برنامه ریزیهای کاربردی و موثربرای توسعه کیفی منابع انسانی یاری دهد که در نهایت افزایش رفاه و رضایتمندی کارکنان منجر خواهد شد.

امین موحدی-مددکار اجتماعی بانک

مطالب مرتبط: