“بنام خداوند خالق جان و خرد” جدیدترین آمار مبتلایان و فوتی های کووید ۱۹ به روشنی نشان می دهد پیش بینی های ناشی از ضعف مدیریت و کم توجهی به نظرات دلسوزانه کارشناسان ذیربط ، با نهایت تاسف و تاثر ، درست بوده است و شاهد بی‌تفاوتی مردم و جدی نگرفتن بحرانی هستیم که تاکنون بسیاری از خانواده‌ها را عزادار کرده است و این وضعیت ، هر انسان عاقلی را با سوالی در خصوص چرایی آن مواجه می سازد ، آنهم در شرایطی که همین مردم فهیم ، در مناسبت ۱۳ فروردین و روز طبیعت با رفتار تحسین برانگیز خود نشان دادند که می‌توان با همدلی و مشارکت ، در چرخه شیوع ویروس کرونا اثرگذار بود ، هرچند خستگی مردم بر اثر طولانی شدن شرایط اضطراری ، یک عامل تلقی می شود ولی عوامل مهم تر از آن نیز در وضعیت فعلی دخیل است که شایدبتوان عدم اعتماد مردم به دولت به مفهوم کلان آن را یکی ازمهمترین عوامل تلقی کرد . اینکه سیاست‌های اقتصادی و یارانه ها و کمک های معیشتی وعده داده شده از سوی دولت به درستی عملیاتی نشد ، اینکه رئیس دولت ، بیش از آن که تصمیمات مرتبط را عملیاتی کند و عده‌ های بیشتری داد ، اینکه مسئولین مرتبط در اظهارنظرها و اعلام مواضع مربوط به بحران فعلی با هم هماهنگ نبودند ، اینکه حمایت از کسبه جز ، کارگران روزمزد و اقشار ضعیف جامعه (که متاسفانه نسبت آنها در دوره بعد از گرانی نرخ بنزین به شدت افزایش یافته است) ، آنگونه که اعلام شده بود عملیاتی نشد ، اینکه با دعواها و موضع گیری های جناحی و سیاسی برخی از مسئولین ،( که آخرین آن ، جدال نسبت به دادن آدرس غلط بود) یاس توام با بی تفاوتی در میان مردم گسترش پیدا کرد ، اینکه درسایه ضعف مدیریت و عدم نظارت کارآمد ، کاسبان کرونا به کاسبان تحریم افزوده شدند و در نتیجه ، روزبه‌روز عرصه زندگی به مردم فرودست تنگ‌تر شد و …مواردی از این دست ، نتیجه‌ای به غیر از آنچه شاهد هستیم را در پی نخواهد داشت . اینجانب بر حسب وظیفه حرفه‌ای خود، در نامه‌ها و یادداشت‌های مربوط به بحران کرونا، عاجزانه درخواست کردم که تصمیم‌سازان و مدیران ارشد کشور، بحران کرونا و مصیبت‌ها و خسارت‌های ناشی از آن را جدی بگیرند ، با مردم صادق باشند ، دعواهای جناحی و سیاسی را در این شرایط بحرانی کنار بگذارند ، قبل از اعلام عمومی تصمیمات و مواضع حاکمیتی به اتفاق نظر برسند ، با تدابیر اقتصادی سنجیده ، تورم و گرانی را کنترل کنند و حمایت هدفمند (نه صدقه )رابا بهره‌گیری از منابع موجود نصیب دهک‌های پایین جامعه سازند ، که اگر به این قبیل پیشنهادات دلسوزانه ، که نظر بسیاری از صاحبان اندیشه نیز بود ، توجه می‌شد چرخه گسترش ویروس منحوس تا پایان ماه مبارک رمضان شکسته می‌شد و این چنین شاهد بر خسارت‌های سنگین جانی و اقتصادی نبودیم . بی انصافیست که مقصر اصلی را مردم معرفی کنیم ، بخش اعظم مردم با تلاش روزانه و بدون برخورداری از مزایای تامین اجتماعی ، زندگی سخت خود را سپری می سازند چگونه می توانیم از آنها ، که متاسفانه قریب به نیمی از جمعیت فعال و شاغل کشورمان را تشکیل می دهند، انتظار داشته باشیم در خانه بمانند و یا هزینه های مربوط به مراقبت از خودوخانواده را تامین کنند در شرایطی که نه تنها از آنها حمایت در حد کفایت نکردیم بلکه با ضعف مدیریت و عدم نظارت بر اقتصاد و تورم لجام گسیخته ، به نگرانی آنها افزوده شد،و این در شرایطی بود که طبق نظر اکثریت کارشناسان ذیربط ،اضطراب ، قدرت دفاعی بدن را کاهش می دهد که نتیجه آن بالا رفتن روزانه تعداد مبتلایان به کرونابود . در شرایط بحرانی جامعه “زمان” و استفاده بهینه از آن اهمیت فوق‌العاده دارد هر نوع کم توجهی در این خصوص ، ضایعه سنگین را پدید می‌آورد که بعضاً قابل جبران نیست ، اینکه ما در پایان هفته سوم آبان ماه ، به تصمیم درست ایجاد محدودیت شدید برسیم ولی اجرای آن را به آغاز ماه بعد موکول کنیم چه توجیهی دارد؟ و مسئولیت فوتی‌هاوخسارت این ایام به عهده کیست ؟ مثل این است که به ویروس کرونا دستور دهیم که یک هفته فعالیت خود را کاهش دهد تا ما بتوانیم تصمیم خود را عملیاتی کنیم!! در شرایط بحرانی جامعه از لحظه ها باید استفاده حداکثری و هوشمندانه کرد به خصوص اینکه در این شرایط ، حیات و بقاء انسان ها مطرح است و لذا راه برون رفت از این وضعیت ، همدلی مسئولین ارشد با همدیگر و سپس با مردم فهیم کشورمان است که آن هم در قالب تصمیمات منطقی و اقدامات جهادی مبتنی بر آن نمود پیدا می‌کند. متخصصان مرتبط با ویروس کرونا ، زمستان سیاهی را برای مردم جهان پیش‌بینی می‌کنند که تنها با عقلانیت و خرد جمعی می توان از آن عبور کرد . قبل از اینکه شرایط فعلی به یک فاجعه انسانی مبدل شود می بایست به جدل‌های سیاسی و جناحی خاتمه داد ، با برخی اظهارات ، به شعور مردم بی احترامی نکرد ، با صداقت و مسئولیت پذیری ، اعتماد از دست

۲۲:۰۲

رفته را در حد امکان جبران کرد ، از بخش‌های محروم و ضعیف جامعه برای مدت محدود حمایت در حد کفایت کرد و مناطق فوق قرمز را در حالت قرنطینه قرار داد ، دغدغه” نان” را از مردم رفع کرد تا حافظ جان خود و دیگران باشند و مضاف بر آن بحران معیشت ناشی از تورم را جدی گرفت و با اقدامات مناسب ، فشار اقتصادی و استرس ناشی از آن را از دوش دهک‌های پایین جامعه بر داشت .
به امید تحقق چنین شرایطی برای عبور از این بحران ، انشااله .

محمد زاهدی اصل استاد مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی بیست و ششم آبان ماه ۱۳۹۹