رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: آماری وجود ندارد که بتوان بر طبق آن درباره افزایش تعداد زنان خیابانی قضاوت کرد، اما آنچه که می‌توان گفت این است که حضور زنان خیابانی در سطح جامعه باعث نگرانی است و متاسفانه نسبت به قبل قبح آن بیش از پیش ریخته شده است.
به گزارش خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، حسن موسوی چلک در “میزگرد بررسی آسیبهای اجتماعی زنان خیابانی” که با حضور حبیب الله مسعودی فرید ـ مدیرکل امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ـ و لیلا ارشد ـ مددکار اجتماعی ـ و به مناسبت هفته بهزیستی در ایسنا برگزاری شد، اظهار کرد: اگر پیش از این زنان خیابانی در طول شهر و به تنهایی در گوشه خیابان دیده می‌شوند، در حال حاضر در خیابان‌های اصلی هم این امر اتفاق می‌افتد. البته باید این موضوع را مد نظر قرار داد که مشهود شدن این موضوع الزاما به معنای افزایش آن نیست.
وی افزود: همچنان انگیزه غالب این زنان نیاز مالی است، اما برای تامین نیازهای ثانویه و کسب درآمد بیشتر به این سمت آمده‌اند.
به گفته رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، سن زنان خیابانی و آسیب دیده در ایران کاهش یافته است، اما در مورد رقم آن نمی‌توان اظهار نظر کرد.
موسوی چلک ادامه داد: عرضه و تقاضا در رواج این پدیده تاثیرگذار بوده است، چراکه به طور قطع گروهی از مردان متقاضی این زنان هستند به این خاطر لازم است تحلیلی بر مردان خیابانی نیز انجام شود، اگر تحلیلی درست داشته باشیم باید بگوییم درصد قابل توجهی از مشتریان این زنان مردان متاهل هستند.
وی در ادامه عنوان کرد: شاید دلیل این امر نبود رضایت از روابط زناشویی در زندگی این مردان است و سبب می‌شود به دنبال برآورده کردن غریزه جنسی خود در زنان دیگر باشند که هر دو سوی این ماجرا قربانی هستند.
چلک در ادامه این میزگرد تاکید کرد: دلیل این امر تابو بودن مسائل جنسی در ایران است، چرا که آموزش مسائل جنسی اتفاق نمی‌افتد و همه چیز به ارتباط جنسی خلاصه می‌شود و این در حالی است که یکی از حوزه‌های مسائل جنسی، ارتباط جنسی است که اتفاقا آن هم نیاز به آموزش دارد.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران همچنین خاطرنشان کرد: در رابطه با آموزش روابط جنسی سالم هیچ‌گونه آموزش درستی در جامعه ارائه نمی‌شود و نه آموزش و پرورش و نه دانشگاه‌ها و نه رسانه‌ها هیچ برنامه‌ای ندارند، اما ضرورت دارد با تدبیر به این مقوله ورود کرد و حریم و خطوط قرمز آن را گسترش داد.
وی در ادامه با اشاره به آمارهایی که حکایت از گسترش موج سوم ایدز ناشی از ارتباط جنسی دارد، عنوان کرد: باید بپذیریم قسمت عمده افرادی که به HIV مبتلا می‌شوند، روابط جنسی نامشروع و غیر ایمن داشته‌اند و آمارهای وزارت بهداشت نیز این امر را تائید می‌کند و قطعا باید در این مسئله ورود پیدا کرده و سرمایه‌گذاری کرد.
به گفته وی، روابط جنسی غیر ایمن و نامشروع در حال افزایش است و هر چه جلوتر برویم احتمال افزایش ابتلا به HIV در زنان خیابانی پررنگ‌تر می‌شود.
موسوی چلک در ادامه با اشاره به رواج مواد مخدر صنعتی و تاثیر این مواد در گسترش HIV عنوان کرد: مردان و پسران جوان مجرد پس از مصرف مواد آمفتامین و به دنبال افزایش میل جنسی، در پی ارضای میل جنسی خود برمی‌آیند و کوتاه‌ترین راه، استفاده از زنان خیابانی است.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران همچنین با اشاره به آمارها و تحقیقاتی که حاکی از این است که درصد زیادی از مردان متاهل تهرانی خانه مجردی دارند، گفت: اگر خوشبینانه نگاه کنیم درصد قابل توجهی از این مردان، این خانه‌ها را برای موضوعات و تفریحات خاص می‌خواهند.
چلک در ادامه با اشاره به راهکارها و قوانین شرعی از جمله عقد موقت، اظهارکرد: هر زمان که عده‌ای مقوله صیغه را در کشور مطرح کرده‌اند و در پی ارائه راهکار برآمده‌اند، سریعا این موضوع خط و ربط دیگری پیدا می‌کند و پرداخت مناسبی به این مسئله انجام نشده است ولی حتی اگر این امر قانونی شود باز هم بستر مناسب در جامعه برای اجرای آن فراهم نیست.
وی خاطرنشان کرد: نمی‌توان تمام زنان خیابانی را در گروه زنان خیابانی دسته‌بندی کرد، چرا که الزاما تمام آنهایی که تن‌فروشی می‌کنند، در خیابان نیستند و همه زنانی هم که در خیابان هستند، روسپی نیستند. در این میان برخی نیز وجود دارند که هفته‌ای یک بار این کار را انجام داده و در معرض آسیبهای زنان خیابانی هم قرار ندارند.
چلک افزود: الزاما رفتار این دسته از زنان در ایران در قالب جرم تعریف نشده است و تنها در صورتی که فرد عضو باندهای سازمان‌یافته فساد و فحشا شود، جرم تلقی می‌شود.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران دربخش دیگری از سخنانش با اشاره به مشکل پذیرش اجتماعی زنان تن فروش، عنوان کرد: در صورتی که جامعه این افراد را بپذیرد، می‌توان آنها را احیا کرد چرا که در حال حاضر جامعه در هر صورتی حتی اگر زن یا دختری مورد تجاوز قرار گیرد، یا اغفال شود، او را نمی‌پذیرد و هنگامی که از دادگاه خارج می‌شود نه خود او و نه خانواده و نه جامعه او را باور ندارند.
چلک افزود: هنگامی که این عدم پذیرش اتفاق می‌افتد، فرد احساس طرد اجتماعی کرده و تصمیم می‌گیرد راه خودش را ادامه دهد و در این میان یارگیری می‌کند و عامل خیابان، عامل تشویق افراد می‌شود و وی با هدف کسب درآمد بیشتر، بیش از پیش در چرخه روسپی‌گری غرق می‌شود.
وی تاکید کرد: لازم است مقدمات بازگشتن این افراد به جامعه فراهم شود و برای آنها محیط کار و شغل ایجاد کرد. ضمن اینکه به سایر افراد جامعه هم در این زمینه آموزش داد، چرا که جامعه نسبت به این موضوع حساس است و این حساسیت سبب شده پذیرش مناسبی برای زنان خیابانی وجود نداشته باشد.
ایسنا
