رئیس کارگروه پژوهشی انجمن مددکاران گفت: یکی از ضرورت‌ها برای معتادان بهبود یافته، پس از ترخیص از اردوگاه، محیط درمانی و ادغام آنها در فعالیت‌های اجتماعی است.
مهدی سروی همپا در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، ضمن اعلام مطلب فوق، اظهار داشت: ادغام اجتماعی و محیط درمانی در واقع پیگیری اجتماعی پس از ترخیص برای بهبودیافتگان است و باید توجه کرد نقش خانواده در این زمینه بسیار پررنگ است.
وی با اشاره به تهدید زندگی افراد معتاد در سه جنبه سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی افزود: اینکه افراد معتاد به لحاظ جسمی با چه مشکلاتی روبرو می‌شوند تقریباً مشخص است و مدت زمان سم‌زدایی به نوع ماده مصرفی و مدت زمان درگیری فرد با مواد مخدر بستگی دارد اما در مرحله بعد از سم‌زدایی و ترخیص از کمپ باید توجه بیشتری نشان داد و فرد را با خانواده و اجتماع ادغام کرد.
رئیس کارگروه پژوهشی انجمن مددکاران اجتماعی ایران درمان معتادان را یک کار گروهی دانست و تصریح کرد: ما در این زمینه یک دوره 1 تا 2 ساله را در نظر می‌گیریم که با برنامه‌ریزی مناسب فرد بهبود یافته را به عنوان یک شهروند سالم به جامعه برگردانیم و یکی از اهداف اصلی ما انجام فعالیت‌های موازی یا خانواده این افراد است.
سروی با اشاره به اصطلاح دوره ماتریکس در درمان معتادان افزود: این دوره به معنی درمان غیر دارویی افراد مبتلا به مواد مخدر محرک از جمله الکل و شیشه است.
وی همچنین در پاسخ به سؤالی درباره علل استقبال برخی از افراد از مواد مخدر اظهار داشت: تصور عام این است که اعتیاد تنها به دلایلی از عدم اعتماد به نفس، نداشتن غیرت، بیکاری و مانند آن اتفاق میافتد اما با ورود به حوزه تخصصی و رویارویی با تک‌تک معتادان به عوامل پیچیده‌تری از جمله توجه بیش از حد خانواده یا عدم توجه به فرزندان، سبک زندگی دیکتاتوری در خانواده که در آن فقط والدین درخواست کننده هستند، عدم تعیین گروه‌های مرجع مناسب و انتخاب الگوهای نامناسب، عادت داشتن به تنبیه یا تشویق‌های آنی در افراد روبرو می‌شویم.
